Жүректе жатыр бар кінәм...

Шағала құстай, теңізді аңсап, шарқ ұрам.
Сағыныш емес,
Жанымды өрті шарпыған.,
Өкініш емес, өрт болып бойда өрілген,
Өлеңді сүйген жүректе жатыр бар кінәм.

Бiздер, сірә, бөтенбіз?

Іздемейсің, біздер, сірә,
бөтенбіз?!
Бәлкім, бәлкім,
болдық іңкар бекер біз?
Жапырағы желмен ұшып жоғалған,
Қайда барып,
паналайды екен күз?

Іңкәрлік пе едің?

Іңкәрлік пе едің?
ізеті жаннан өшпеген,
құштарлық па едің,
от болып бірге кешпеген?
Қаламның ұшы – сағынышыммен боялып,
Тағы да, міне, мазалап отыр ескі өлең.

Заманның мұңы- бар мұңым

Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.

Ақтүтек

Жер менен көктің арасын,
Ақ түтін етіп барасың,
Даланың тентек дауылы - ай,
Үнемі солай соғасың.

Ақ Жайыққа жыр арнағым келеді

Ақ Жайыққа жыр арнағым келеді,
Оған айтар мұң - арманым көп еді.
Туған жердің қасиеті шығар - ау
Гүлдей сұлу талы менен терегі.

Ауылым

Құстарың ерке көлдегі,
Тербейді желің құрақты,
Құйын да тентек, сендегі
Балалық шағым сияқты.

Ана махаббаты

Әрдайым татулықтан көңілі өскен
Ешқашан бір - бірінен бөлінбестен,
Ертеде бір ауылға аңыз болған
Бір үйде екі абысын өмір кешкен.

Бәрі өтер

Сауық та өтер,
Сайран да өтер.
Бақ - дəулет баяны жоқ байдан кетер.

Жас қазақ

Жалғанда жалғыз Құдай бар,
Басыңнан сипар басқа жоқ:
Жайыңды сенің кім ойлар,
Жанып бір туған, Жас қазақ?