Ерте, ерте, ертеде, ұшы - қиыры жоқ байтақ даланың бір түкпірінде бір шағын ауыл өмір сүріпті. Бұл ауылдың халқы өте қарапайым, алайда оларды бір қорқынышты қауіп үрейде ұстапты.
Жезтырнақ – имек жез мұрынды, үлкен жез тырнақты, сұлу жас әйел кейпіндегі жын - пері тектес мақұлық. Жезтырнақ ғаламат зор қара күш иесі, ащы даусы жер жаңғырықтырады.
Егер жолаушы жалғыз өзі қалың жыныс орман мен қиын асулы тауда немесе қараңғы түнде елсіз жапанда ұзақ жол жүрсе, Шимұрын шайтанның қолынан мерт болуы мүмкін.
Әлбетте, Адам атаның жаратыла салысымен сөйлегенін білеміз. Өйткені Адам атаға бірден мынадай тапсырма берілді: «Жаратқан Ие топырақтан түрлі жануарлар мен сан алуан құстарды жаратты.
Бірде әділетті халифа Омар ибн әл - Хаттаб базарда жүрген сәтінде бір адамның: «Иә, Алла мені құлдарыңның ішіндегі "аздардың" қатарынан қыла гөр! Иә, Алла, мені сол "аздардың" қатырынан қыла гөр!»,- деп дұға тілеп отырғанын құлағы шалып қалады.
Дәуіттің тұсында Ғайдуна деген қаланы ордалы жылан басады. Олардың көптігі сондай күрек басындай жерге он жылан сыяды екен. Қарсы келген адамға атылып, бет қаратпапты. Күресуге дәрмені қалмаған патша ақсақалдарды жинап, кеңеседі