Тіл, мәдениет һәм мәдениет антропологиясы

Тіл – мәдениет айнасы, онда адам айналасындағы шынайы өмір мен оның өмірінің шынайы шарттары ғана емес, сонымен қатар халықтың қоғамдық санасы мен ділі, өмір сүру салты, дәстүр - салты, мораль, құндылықтар жүйесі, әлемді сезінуі және түйсінуі қамтылған.

Р. Тоқтаров / Абайдың жұмбағы

Рамазан Тоқтаров өз роман - хамсасында Абай мен Шоқанды кездестіреді. Бір емес, үш мәрте. Алғашында кадет корпусын бітірген жас офицер Шоқан әкесімен бірге Құнанбай ауылына келеді.

Кітап үзіндісі: Жамандар жақсыларды көре алмайды

Жамандар жақсыларды көре алмайды. Қараңғылар жарықты көре алмайды. Неге? Өйткені, олардың көздерін шел басқан. Талантсыздар дарынды көре алмайды. Өйткені, өздерін дарындымыз деп ойлайды.

Абай айнасы – рухани кемелдену: Рухани жетілу сатысы

Рухани жетілу сатысындағы «толық адамның» материалдық даму сатысындағы «адамнан» бірнеше айырмашылығы бар. Әулиелер мен қарапайым адамдарды ажырату үшін және әркім өзінің рухани деңгейін көру үшін бұл айырмашылықтарды білу керек.

Жырымен жұртын оятқан

Өлең жазып жүрген талапкерлердің бәрін бірдей ақын дей алмаймыз. «Өлеңге әркімнің - ақ бар таласы, сонда да солардың бар таңдамасы», - дейді Абай. «Жүзден жүйрік шығады, мыңнан - тұлпар», - дейді халық даналығы

Имандылық қабылдау деңгейі

Әлбетте, имандылыққа төрт түрлі адамдар келеді. Біріншісі, өмірдің ауыртпашылығын көп көріп, содан құтылғысы келгендер. Олардың жүректері өмірдің зардабы арқылы біртіндеп тазарады. Бұл оларды имандылыққа әкеледі.

Кітап үзіндісі

Махаббатты өзенге емес, көлге емес, тек қана теңізге теңестіруге болады. Теңіз сияқты мұның да бетінде тулаған толқындар жүреді, түбінде ғажайып сырлы тереңдік жатады.

Көркем сөздің құдіреті: шақа, дауыл сөздерінің мағынасы

ШАҚА
1) Жүні жетілмеген балапан, төл, жаңа туған, нәресте;
2) Металл ақша, уақ тиын.

Абай айнасы – рухани кемелдену: білім алу

Әлбетте, рухани білім былғанған жүректі тазартып, басқан шелді біртіндеп сылиды. Осылай көкірек көзі ашылғаннан кейін ұйқыдағы жан оянып, салауатты өмір сүруге мүмкіндік алады.

Оңашадағы ойлар

Баяғы заманда ел аралап, күнін көруге дағдыланып алған ағамыздың көзіне бір күні айдалада ырымға ауыл кезікпей әбден діңкелейді. Арып - ашып, әбден әлсіреп, бір төбенің басына шыққанда, тәлейі таусылмапты, бір байдың күздеуде отырған жері көз ұшында көлбеңдейді.