«Ай қанатты арғымақ» романындағы оқшау игіліктің бірі – шығарманың аты мен затына сай сұлу суреттелуі. Арғымақ ат пен адам арасындағы ара - салмақтың сараланып, ой көздеріне оқпан болуы – көркем дүниенің көркін үстеген.
Иә, адам өмірі деген тесік шелекке құйылған су тәрізді болады екен. Тіршіліктің оны - мұны шаруа қамымен күйбеңдеп, басың қатып жүргенде, бір күні сарқылып бітіп қалғанын білмей де, байқамай да қалады екенсің!
Ауылға оқта - текте бара қалсақ "туған жердің келбеті - ай, ауасын - ай" деп тамсанып, күні кеше ғана зәрезеп болып, екі қолыңды төбеңе қойып безіп кеткен ауылды жаңа көргендей өп - өтірік таңырқап, тамсанып қарайтын жасанды әдетіміз бар ғой... Оралхан Бөкей "Күлпәштің ұршығы"