Шал Құлекеұлы (1748 - 1819 ж. ж.)

Өткен дәуір әдебиетінің белді өкілінің бірі – Шал ақын (шын аты Тілеуке) Көкшетау жерінде дүниеге келген.

Он бес деген жасым-ай

Он бес деген жасым-ай,
Жарға ойнаған лақтай.
Жиырма деген жасым-ай,
Көлге біткен құрақтай.

Ата-ананың қадірін

Ата-ананың қадірін
Балалы болғанда білерсің.
Ағайынның қадірін
Жалалы болғанда білерсің.
Дәулетіңнің қадірін
Мал кеткенде білерсін.
Маңдайдағы дұшпанды
Тап жеткенде білерсін.

Бұл дүниенің мысалы

Бұл дүниенің мысалы
Ұшып өткен құспен тең.
Өмірде көрген жақсылық
Ұйықтап өткен түспен тең.

Алпыс бір мүшел келді мерттей болып

Алпыс бір мүшем келді мерттей болып,
Өтпедің сол мүшелден серттей болып.
Кешегі дулап жүрген ер Құлеке,
Су тиген, сөне қалдың өрттей болып.

Тоқтыны ұстауға шамасы жетпегенде айтқаны

Бір жаста, екі жаста бесіктемін,
Бес жаста тәңірім берген несіптемін.
Алты жаста қайыңның тозындаймын,
Жеті жаста ойпаң жер бозындаймын,
Он жасымда сүт емген қозыдаймын.

Дін туралы

Иман - қой, ақыл - қойшы, нәпсі - бөрі.
Бөріге қой алдырмас ердің ері.
Таяқты қатты ұстап қойшы тұрса,
Ала алмас ешбір нәрсе: шайтан, пері.

Кәріліктің дауасы туралы

Кәрілік - күлге аунаған қотыр бура,
Кешегі жақсы қайда сөзі тура?
Дауасын кәріліктің мен айтамын,
Көрпені қалың сал да, майды тура.

Қартайғанда айтқаны

Қатын мен бала деген дұшпан болды,
Екеуі екі жақтан қысқан болды.
Келін деген біреуі және шығып,
Біреуі іштен, біреуі тыстан болды.