Ерте, ерте, ертеде, бір елде ақылымен, тапқырлығымен аты шыққан Тазша бала өмір сүріпті. Ол кедей болса да, ешқашан мойымай, өзінің тапқырлығы мен сөзге шеберлігінің арқасында небір қиындықтардан жол тауып шығатын.
Пұтқа табынушылар ортасында адамды құрбандыққа шалу әдеттегі іс болатын; оның өзінше логикалық түсіндірмесі де бар еді. Көп жағдайда отбасындағы тұңғыш сәби неке түнінің талабы бойынша, Құдайдың кіндігінен жаратылып, соның баласы саналатын.
Күн де, Ай да жарығын түсірмейтін екі теңіздің аралығындағы елге қуылған жамандық сайтаны Еркілік қайтадан Майтөреге келіп, одан: - Сен маған өз аспаным мен өз жерімді жаратуға рұқсат етесің бе? – деп сұрады.