Баймолда болыс болғанда жұртта, жұрт болғанда "еті тірі пысықтарда" екі түрлі көзқарас болды. Бірсыпырасы — көксе ақсақалдар, бір кезде жұртты бір шыбықпен айдаған көкжалдар:
Аудан аткомның "төтенше өкіл" деген мандатын төрт бүктеп боқшаңа салып, ауылдық "орындаушыға" келіп ылау тауып бер деп шұқшисаң, ол қалбалақтап сені Шегірдің үйіне алып барады.
Қарасу елінде сайлау. Ел екі жік. Бір жағын бастап жүрген Құламбайдың немересі Берден. Екінші жағын бастаушы — Басығараның Әлімі. Басығара атқа мініп, ел тізгінін ұстағанда өлке бойындағы елде қарсы шығар, бетін қайтарар жан болмады деп Дәкең марқұм аңыз қылып отырушы еді.
Әбілбайдың үйі абыр - сабыр болды да қалды: Әбекеңнің өзі тұрып төр алдындағы тері көрпесін сілкіп салды. Қатыны Жамал есік жақтағы шылапшын - құманын, аяқ - табағын жинастырды.
Ағай! Сізге айтатын өтінішім бар еді: үй іші кедей, әке - шешем кәрі, жұмысқа жарайтын адамдары жоқ, маған телмірумен отырады... Бірер ай демалысқа шығып, үйдің кәсібін дұрыстап берсем деп едім
Боран. Қар бораны... Қар бораны емес - ау, қан бораны!.. Желі, ұйтқып соққанда, тұншықтырып дем алғызбайды. Қары майда жабысқақ емес, тікенектей қатты; бетке тисе қарып, қаны сөліңді сорып алғандай.
Ызыңдаған ащы жел суық лебін денеге соғып, тітіркендіреді. Денені түршіктіріп, қыстың ызғарын көз алдыңа елестетеді: — Қыс келеді, қыс келеді!.. — дегендей болады.
Сағындық қарсы екенін де, көптің пікіріне қосылатынын да ашып айтпай, бетін тыржита түсіп, біресе шатаб оттың қағазын ақтарып, біресе шотты қаққан боп, басқарманың талқылап отырған мәселесімен жұмысы жоқ адам тәріздене қалды.
Мектеп үйі. Ұзын тақтайдан істелген екі - үш қатар отырғыштар тұр. Ортаға таман мұғалім үстелі мен орындығы, үстінде кітап, қағазы; үйдің керегесінде Ленин суреті, кеспе әліпби, сауатсыздықты жою қоғамының үгіт суреті; үйде: Зейнеп, Маржан, Мәреш.