Адам туралы мақал-мәтелдер

Ат аяғынан семірер,
Адам құлағынан семірер.

Екі кісі ығысса,
Бір кісілік орын бар.

Адам сөйлескенше,
Жылқы кісінескенше.

Бұрынғының кісісі —
Бүгінгінің кішісі.

Ағаш көркі — жапырақ,
Адам көркі — шүберек.

Кісі аты тершіл,
Кісі киімі кіршіл.

Кісідегінің
Кілті аспанда.

Кісі қатесіз болмас,
Көл бақасыз болмас.

Адам құлақтан азады,
Қаңқудан тозады.

Әлсіз адам — сүріншек,
Ақылсыз адам — еріншек.

Адам аласы ішінде,
Мал аласы сыртында.

Жақсы адам — елдің көркі,
Жауқазын гүл — жердің көркі.

Адамның ұяты бетінде,
Адамгершілігі ниетінде.

Көкірегі жел адам — өр кеуде,
Көкірегі көр адам — жай пенде.

Адамның сырты — алдамшы.
Адам қайғысы — заман қайғысы.

Бір адам — самал,
Екі адам — амал,
Үш адам — жамал,
Төрт адам — қамал.

Адамның құлқы түзелмей,
Өмірдің құлпы түзелмейді.

Желауыз адамға, сыр айтпа,
Жебір ауыз адамға, мұң тайпа.

Асауды бас білдіретін жігіт бар.
Адамды аздырмайтын үміт бар.

Адамға адам жат емес.

Адам ойға тоймас,
Бөрі қойға тоймас.

Он адам жүрген жерде із қалады,
Жүз адам жүрген жер - соқпақ,
Мың адам жүрген жерде жол қалады.

Адам қайғысы - заман қайғысы.

Адам бір - біріне қонақ.